بررسی رابطه رشد یافتگی اجتماعی، اشتیاق تحصیلی و صفات شخصیت در دانشآموزان متوسطه اول و دوم
کلمات کلیدی:
رشد یافتگی اجتماعی, اشتیاق تحصیلی, صفات شخصیت و دانشآموزچکیده
پژوهش با هدف بررسی رابطه رشد یافتگی اجتماعی، اشتیاق تحصیلی و صفات شخصیت در دانشآموزان متوسطه اول و دوم شهر کرمانشاه اجرا شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی بود. از بین تمام دانشآموزان مدارس شهر کرمانشاه در سال 1402-1403 تعداد 200 نفر از این دانشآموزان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها به پرسشنامه صفات سهگانه روشن شخصیت جانسون (2018) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریكز و همكاران در سال (2004) و پرسشنامههای مقیاس اهداف پیشرفت اجتماعی نوجوانان ریان و شیم (2008) پاسخ دادند. فرضیههای تحقیق ار طریق آزمون از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و آزمون تی سوبل تحلیل شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم رشدیافتگی اجتماعی و اجتناب از آشکارسازی رشدنایافتگی اجتماعی بر اشتیاق تحصیلی معنی دار نبود؛ اما اثر مستقیم رشدیافتگی اجتماعی بر اشتیاق تحصیلی مثبت و معنیدار است. همچنین نتایج نشان داد اثر مستقیم صفت شخصیت همدلی، صفت شخصیتی شفقت و صفت نوع دوستی بر اشتیاق تحصیلی معنیدار نیست. اثر مستقیم رشدیافتگی اجتماعی، بر صفت شخصیت همدلی، شفقت و نوع دوستی مثبت و معنادار است. اثر مستقیم رشد یافتگی اجتماعی بر صفت شخصیت همدلی منفی و معنیدار است. اما اثر مستقیم رشد یافتگی اجتماعی اجتناب از آشکارسازی رشدنایافتگی اجتماعی بر صفت شخصیت همدلی معنیدار نبود.