مدل معادلات ساختاری توسعه پایدار آموزشی (مورد مطالعه: آموزش و پرورش شرق استان هرمزگان)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مدل­سازی معادلات ساختاری توسعه پایدار آموزشی آموزش و پرورش شرق استان هرمزگان بر مبنای چارچوب نظری برخاسته از ادبیات پژوهش انجام شده است. پژوهش به شیوه پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه در یک نمونه آماری 365 نفری از مدیران و معلمان مقطع متوسطه شرق استان هرمزگان انجام شده است. شیوه نمونه­گیری تصادفی-طبقه­ای بود. داده­های بدست آمده با رویکرد مدل­سازی معادلات ساختاری با کاربرد نرم­افزارهای اس پی اس اس 27 و لیزرل80/8 تجزیه و تحلیل شدند. بررسی برازش مدل اندازه­گیری و سنجش بارهای عاملی نشان از برازش داده­های بدست آمده برای کاربرد مدل برای تحلیل دارند. تمامی پرسش­ها و روابط میان متغیرها در سطح اطمینان 95 درصد معنی­دار بودند. تمامی شاخص­های برازش در دامنه قابل قبول بودند و بنابراین مدل­ها تایید شدند. مدل توسعه پایدار آموزشی از جنبه برازش مدل اندازه­گیری از تناسب و کیفیت خوبی برخوردار بوده است. مدل با مقدار مناسب از برازش، متغیرهای فرعی پژوهش، یعنی پدیده مرکزی، عوامل علی، راهبردها، عوامل زمینه­ای، عوامل مداخله­گر و پیامدها را نمایندگی و سنجش می­کند.