زیبایی‌های انتزاعی در تعلیم و تربیت

چکیده

با توجه به بررسی‌های صورت گرفته پژوهش‌های اندکی در باب توجه به زیبایی‌های انتزاعی در تعلیم و تربیت صورت گرفته است. همچنین، پژوهش‌هایی وجود دارند که در ضمن آن ها، بررسی‌های مربوط به مباحث زیبایی و زیبایی شناسی، در بحث تعلیم و تربیت دینی، به کلی مغفول مانده است. این‌ها همه در حالیست که حضور زیبایی در انواع محسوس و معقول آن، به عنوان عنصری ناگسستنی، در آموزه‌های دینی و نیز حیات روزمره مسلمانان در دوره‌های مختلف تاریخ، به وضوح مشهود بوده است. از این منظر، تاریخ اسلام مشحون از خلق زیبایی‌های حسی در هنرهایی چون خوشنویسی، نگارگری، کاشیکاری و معماری و نیز زیبایی معقول در فعالیت‌های روزمره مسلمانان و نیز تعامل آنان با دیگر اقوام بوده است. فلاسفه مسلمان نیز از آغاز ورود آثار فلسفی یونان به سرزمین‌های اسلامی، به تأسی از آنان، در ضمن ساخت و پرداخت نظام‌های فلسفی خود، به تدوین نظریات قابل تأملی در باب زیبایی شناسی اسلامی پرداخته اند. با همه این تفاصیل، نه زیبایی شناسی اسلامی در ساز و کار تعلیم و تربیت اسلامی آنچنانکه باید وارد شده و نه میزان تاثیر آموزه‌های قرآن به عنوان موثق‌ترین و متقن‌ترین متن دینی در اسلام، در آثار اندیشمندان اسلامی به روشنی معلوم شده است.