تاثیر بکارگیری اسباب بازی های فکری و جمعی در ارتقاء مهارت های اجتماعی کودکان

نویسندگان

    فاطمه رحمانی گروه جامعه‌شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
    مجید رادفر * دانشیار، گروه علوم اجتماعی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.  Majid.Radfar@iau.ac.ir
    عالیه شکربیگی استادیار، گروه علوم اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

کلمات کلیدی:

مهارت های , اجتماعی, اسباب , بازی , های , فکری, گروهی, رشد , کودک, یادگیری , مشارکتی

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر اسباب‌بازی‌های فکری و جمعی بر ارتقای مهارت‌های اجتماعی کودکان ۶ تا ۱۰ ساله انجام شد. این مطالعه به روش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۱۲۰ کودک (۶۰ پسر و ۶۰ دختر) بود که به‌صورت تصادفی از چهار مدرسه در تهران انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه استاندارد مهارت‌های اجتماعی (SSRS) و چک‌لیست مشاهده رفتارهای تعاملی بود. گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای در فعالیت‌های ساختاریافته با اسباب‌بازی‌های فکری و جمعی شرکت کردند، درحالی‌که گروه کنترل درگیر بازی‌های غیرساختاریافته رایج شدند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و تحلیل تم برای داده‌های کیفی، در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ تجزیه‌وتحلیل شد. میانگین نمرات مهارت‌های اجتماعی در گروه آزمایش از 56.2 (انحراف معیار: 6.8) در پیش‌آزمون به 72.4 (انحراف معیار: 5.3) در پس‌آزمون افزایش یافت، درحالی‌که در گروه کنترل تغییرات ناچیزی مشاهده شد (55.8 به 58.6). نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تأثیر مداخله معنادار بود (F = 34.7, p < 0.001, η² = 0.42)، که بیانگر اندازه اثر بالا در بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان است. اسباب‌بازی‌های فکری و جمعی می‌توانند به‌عنوان ابزاری مؤثر برای بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان مورداستفاده قرار گیرند. یافته‌های این پژوهش اهمیت طراحی برنامه‌های آموزشی مبتنی بر بازی‌های گروهی را برجسته کرده و پیشنهاد می‌کند که این ابزارها در محیط‌های آموزشی و خانوادگی به‌طور گسترده‌تری به کار گرفته شوند.

دانلودها

دسترسی به دانلود اطلاعات مقدور نیست.

بیوگرافی نویسندگان

  • فاطمه رحمانی ، گروه جامعه‌شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

    این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از اسباب بازی های فکری و جمعی بر ارتقای مهارت های اجتماعی کودکان ۵ تا ۸ سال می پردازد. مهارت های اجتماعی مانند ارتباط موثر، همکاری، همدلی و حل تعارض، نقشی کلیدی در رشد شناختی و عاطفی کودکان ایفا می کنند و توانایی آنان را در ایجاد روابط و سازگاری با محیط های اجتماعی تقویت می نمایند. در این مطالعه با به کارگیری طرح نیمه تجربی، ۶۰ کودک به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته در جلسات بازی ساختاریافته با اسباب بازیهای فکری گروهی (مانند بازیهای رومیزی، پازلها و بلوکهای سازندگی گروهی) شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل در بازی های آزاد غیرساختاریافته حضور یافتند. ارزیابی ها با استفاده از چک لیست های مشاهده استاندارد و پرسشنامه های معلمان و والدین در دو مرحله پیش و پس از مداخله انجام شد. یافته ها نشان دهنده بهبود معنادار آماری (۰۵/۰ > p) در مهارت های اجتماعی گروه آزمایش، به ویژه در زمینه هایی مانند نوبت گیری، گوش دادن فعال و حل مسئله مشارکتی، در مقایسه با گروه کنترل بود. بازخوردهای کیفی نیز حاکی از افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان بود. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که اسباب بازی های فکری و جمعی، با ایجاد فضای تعاملی و هدفمند در بازی، فرصت هایی را برای تمرین و درونی سازی هنجارهای اجتماعی در کودکان فراهم می کنند. این پژوهش بر اهمیت ادغام ابزارهای بازی هدفمند در محیط های آموزشی و خانوادگی برای حمایت از رشد همه جانبه اجتماعی کودکان تاکید دارد. پیشنهاد می شود مطالعات آتی به بررسی آثار بلندمدت و تفاوتهای فرهنگی در مداخلات مبتنی بر اسباب بازی بپردازند. 

  • مجید رادفر، دانشیار، گروه علوم اجتماعی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. 

    این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از اسباب بازی های فکری و جمعی بر ارتقای مهارت های اجتماعی کودکان ۵ تا ۸ سال می پردازد. مهارت های اجتماعی مانند ارتباط موثر، همکاری، همدلی و حل تعارض، نقشی کلیدی در رشد شناختی و عاطفی کودکان ایفا می کنند و توانایی آنان را در ایجاد روابط و سازگاری با محیط های اجتماعی تقویت می نمایند. در این مطالعه با به کارگیری طرح نیمه تجربی، ۶۰ کودک به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته در جلسات بازی ساختاریافته با اسباب بازیهای فکری گروهی (مانند بازیهای رومیزی، پازلها و بلوکهای سازندگی گروهی) شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل در بازی های آزاد غیرساختاریافته حضور یافتند. ارزیابی ها با استفاده از چک لیست های مشاهده استاندارد و پرسشنامه های معلمان و والدین در دو مرحله پیش و پس از مداخله انجام شد. یافته ها نشان دهنده بهبود معنادار آماری (۰۵/۰ > p) در مهارت های اجتماعی گروه آزمایش، به ویژه در زمینه هایی مانند نوبت گیری، گوش دادن فعال و حل مسئله مشارکتی، در مقایسه با گروه کنترل بود. بازخوردهای کیفی نیز حاکی از افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان بود. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که اسباب بازی های فکری و جمعی، با ایجاد فضای تعاملی و هدفمند در بازی، فرصت هایی را برای تمرین و درونی سازی هنجارهای اجتماعی در کودکان فراهم می کنند. این پژوهش بر اهمیت ادغام ابزارهای بازی هدفمند در محیط های آموزشی و خانوادگی برای حمایت از رشد همه جانبه اجتماعی کودکان تاکید دارد. پیشنهاد می شود مطالعات آتی به بررسی آثار بلندمدت و تفاوتهای فرهنگی در مداخلات مبتنی بر اسباب بازی بپردازند. 

  • عالیه شکربیگی، استادیار، گروه علوم اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

    این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از اسباب بازی های فکری و جمعی بر ارتقای مهارت های اجتماعی کودکان ۵ تا ۸ سال می پردازد. مهارت های اجتماعی مانند ارتباط موثر، همکاری، همدلی و حل تعارض، نقشی کلیدی در رشد شناختی و عاطفی کودکان ایفا می کنند و توانایی آنان را در ایجاد روابط و سازگاری با محیط های اجتماعی تقویت می نمایند. در این مطالعه با به کارگیری طرح نیمه تجربی، ۶۰ کودک به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته در جلسات بازی ساختاریافته با اسباب بازیهای فکری گروهی (مانند بازیهای رومیزی، پازلها و بلوکهای سازندگی گروهی) شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل در بازی های آزاد غیرساختاریافته حضور یافتند. ارزیابی ها با استفاده از چک لیست های مشاهده استاندارد و پرسشنامه های معلمان و والدین در دو مرحله پیش و پس از مداخله انجام شد. یافته ها نشان دهنده بهبود معنادار آماری (۰۵/۰ > p) در مهارت های اجتماعی گروه آزمایش، به ویژه در زمینه هایی مانند نوبت گیری، گوش دادن فعال و حل مسئله مشارکتی، در مقایسه با گروه کنترل بود. بازخوردهای کیفی نیز حاکی از افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان بود. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که اسباب بازی های فکری و جمعی، با ایجاد فضای تعاملی و هدفمند در بازی، فرصت هایی را برای تمرین و درونی سازی هنجارهای اجتماعی در کودکان فراهم می کنند. این پژوهش بر اهمیت ادغام ابزارهای بازی هدفمند در محیط های آموزشی و خانوادگی برای حمایت از رشد همه جانبه اجتماعی کودکان تاکید دارد. پیشنهاد می شود مطالعات آتی به بررسی آثار بلندمدت و تفاوتهای فرهنگی در مداخلات مبتنی بر اسباب بازی بپردازند. 

مراجع

Evans GW. The physical context of child development. Current Directions in Psychological Science. 2021;30(1):41-

doi: 10.1177/0963721420980719.

Kurnia D, Jarwo S, Friskawati GF. Free play is important for children's motor development, but how we can supervise

it?: A phenomenological study at early childhood education. Retos: nuevas tendencias en educación física, deporte y recreación.

(58):256-64. doi: 10.47197/retos.v58.104099.

Giddings S. Toy Theory: Technology and Imagination in Play: MIT Press; 2024.

Chinwe DL. Imperativeness of Toy Making for Cognitive Development in Early Childhood Care and Education for

Sustainable Development in Nigeria. Journal of Education in Developing Areas. 2023;31(2):130-40.

Badami, Moghaddadi, Pilevar. The Role of Legal Protections for Children in Cyberspace with Emphasis on the Right

to Religious Education. Legal Studies. 2022;21(50):457-94.

Barimani S, Asadi J, Khajavand. The Effectiveness of Play Therapy on Social Adaptation and Communication Skills

in Deaf Children. Rehabilitation Archives Quarterly. 2018;19(3):250-61. doi: 10.32598/rj.19.3.250.

Boghian I, Cojocariu VM. Using games to build social emotional learning skills. Revista Romaneasca pentru Educatie

Multidimensionala. 2023;15(1):622-56. doi: 10.18662/rrem/15.1/715.

Irshad S, Maan MF, Batool H, Hanif A. Vygotsky's Zone of Proximal Development (ZPD): An evaluative tool for

language learning and social development in early childhood education. Multicultural Education. 2021;7(6):234-42.

Garaigordobil M, Berrueco L, Celume MP. Developing children's creativity and social-emotional competencies

through play: Summary of twenty years of findings of the evidence-based interventions "game program". Journal of

Intelligence. 2022;10(4):77. doi: 10.3390/jintelligence10040077.

Shoshani A, Krauskopf M. The Fortnite social paradox: The effects of violent-cooperative multi-player video games

on children's basic psychological needs and prosocial behavior. Computers in Human Behavior. 2021;116:106641. doi:

1016/j.chb.2020.106641.

Malakouti N, Mohseni A, Farid S. Community-Based Prevention of Juvenile Delinquency in Virtual Educational

Environments (With Emphasis on Criminological Findings). Judicial Law Perspectives Quarterly. 2023;28(102):207-34.

Eimer T, Aleksić G, Zhang Q. The Role of LEGO in Numeracy Development: A Case Analysis. Social Ecology of a

Chinese Kindergarten: Where culture grows2020. p. 93-109.

Chen J, Yang S, Mei B. Towards the sustainable development of digital educational games for primary school students

in China. Sustainability. 2021;13(14):7919. doi: 10.3390/su13147919.

Rahbar V, Heydari. The Impact of Social Capital on the Advancement of Policy-Making. Quarterly Journal of

International Relations Studies. 2011;4(14):219-53.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۴/۰۴/۲۲

ارسال

۱۴۰۳/۱۰/۱۰

بازنگری

۱۴۰۳/۱۰/۲۸

پذیرش

۱۴۰۳/۱۱/۰۹

شماره

نوع مقاله

مقالات

ارجاع به مقاله

رحمانی ف.، رادفر م.، و شکربیگی . ع. (1404). تاثیر بکارگیری اسباب بازی های فکری و جمعی در ارتقاء مهارت های اجتماعی کودکان. نشریه پژوهش و نوآوری در تربیت و توسعه، 5(2)، 1-12. https://jsied.org/index.php/jsied/article/view/218

مقالات مشابه

1-10 از 190

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.