تحلیل بازآفرینی مفاهیم تربیتی برای کودکان دهه 80 و 90 با تأکید بر مثنوی مولوی

چکیده

هدف اصلی این پژوهش تحلیل بازآفرینی مفاهیم تربیتی برای کودکان دهه 80 و 90 با تأکید بر مثنوی مولوی بود. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی بود. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای و اسنادی استفاده شد. جامعۀ آماری پژوهش شامل داستان‌های بازنویسی و بازآفرینی شده متون منظوم کهن ادب فارسی «داستان‌های زیبایی مثنوی معنوی» اثر مصطفی حسنلو برای کودکان دهه 80 و 90 بود. نتایج نشان داد که شروع کتاب مثنوی معنوی با 18 بیت «نی نامه» آغاز می‌شود که حسنلو از ذکر این ابیات در بازنویسی خود اجتناب ورزیده است. حسنلو داستان‌های خود را با عباراتی چون «در زمان‌های بسیار دور، در زمان‌های گذشته، روزی روزگاری و...» که مناسب مخاطب نوجوان است، آغاز می‌کند. نویسنده در پایان داستان‌ها به صورت مستقیم در ذیل تیتری جداگانه تحت عنوان «پیام داستان»، پیام داستان را بازگو می‌کند و هیچ گونه دخل و تصوری و حضوری در داستان ندارد. در واقع می‌توان گفت نویسنده تغییری در عناصری چون شخصیت‌های داستان‌هایش، زاویه دید، طرح و هسته، سبک گفتگوها، لحن و گره گشایی‌ها و گره افکنی‌ها نداده است و به نظر می‌رسد نویسنده به موازین اصول بازنویسی (عدم تغییر در عناصر داستان اصلی) پایبند بوده و تنها به بازنویسی داستان‌ها پرداخته است.