بررسی نقش هوش مصنوعی در یادگیری خودتنظیم
کلمات کلیدی:
هوش مصنوعی, یادگیری خودتنظیم, ابزارهای آموزشی, ارزیابی خودتنظیم, شخصیسازی یادگیری, استراتژیهای یادگیری, چالشهای هوش مصنوعی, فناوری آموزشیچکیده
در دهههای اخیر، یادگیری خودتنظیم بهعنوان یکی از مهمترین مفاهیم در حوزه آموزش و پرورش مدرن مطرح شده است که به یادگیرندگان امکان میدهد فرآیند یادگیری خود را بهصورت فعال و مستقل هدایت کنند. همزمان، پیشرفتهای سریع در زمینه هوش مصنوعی به ایجاد ابزارها و پلتفرمهای نوینی منجر شده است که میتوانند نقش مهمی در حمایت از یادگیری خودتنظیم ایفا کنند. این مقاله به بررسی نقش هوش مصنوعی در تقویت فرآیندهای یادگیری خودتنظیم پرداخته و از روش تحلیل توصیفی برای تحلیل و جمعبندی مطالعات پیشین استفاده کرده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که هوش مصنوعی با ارائه ابزارهای ارزیابی دقیقتر، پشتیبانی از استراتژیهای یادگیری مؤثر و شخصیسازی مسیرهای یادگیری، میتواند به بهبود کارایی و اثربخشی یادگیری خودتنظیم کمک شایانی نماید. همچنین، مطالعات موردی نشان دادهاند که ابزارهای هوش مصنوعی مانند چتباتها و سیستمهای توصیهگر میتوانند با ارائه بازخورد فوری و تحلیل رفتارهای یادگیری، به افزایش انگیزه و خودکارآمدی یادگیرندگان منجر شوند. با این وجود، استفاده از هوش مصنوعی در یادگیری خودتنظیم با چالشها و محدودیتهایی همچون نیاز به دادههای بزرگ و دقیق، مسائل اخلاقی و حریم خصوصی، و چالشهای فنی و عملیاتی مواجه است که نیازمند توجه و مدیریت دقیق میباشند. نتیجهگیری این تحقیق بر اهمیت بهکارگیری هوش مصنوعی در بهبود فرآیندهای یادگیری خودتنظیم تأکید کرده و نیاز به تحقیقات بیشتر برای غلبه بر چالشهای موجود و توسعه راهکارهای مؤثر را برجسته میکند. در نهایت، این مقاله پیشنهاداتی برای بهبود کاربردهای هوش مصنوعی در یادگیری خودتنظیم ارائه داده و چشماندازی روشن برای آینده این حوزه ترسیم میکند.