بررسی رویکردهای نوین در انعطاف‌پذیری برنامه‌های درسی و تاثیر آن بر یادگیری فراگیر

چکیده

مطالعه حاضر به بررسی رویکردهای نوین در انعطاف‌پذیری برنامه‌های درسی و تاثیر آن بر یادگیری فراگیران می‌پردازد. انعطاف‌پذیری در برنامه‌های درسی به معنای امکان تطبیق محتوای آموزشی با نیازها و علایق مختلف فراگیران است. در این مقاله، رویکردهای نوین همچون یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری مبتنی بر مهارت، و یادگیری شخصی‌سازی شده مورد تحلیل قرار گرفته و با رویکردهای سنتی مقایسه شده است. نتایج نشان می‌دهد که رویکردهای نوین انعطاف‌پذیری در برنامه‌های درسی می‌توانند به افزایش انگیزه، مشارکت، و یادگیری مستقل فراگیران منجر شوند. همچنین، این رویکردها مهارت‌های حل مسئله، خلاقیت، و خودراهبری فراگیران را تقویت می‌کنند. با این حال، پیاده‌سازی این رویکردها با چالش‌هایی همچون عدم آمادگی معلمان، محدودیت منابع، و مقاومت از سوی جامعه مواجه است. در نهایت، پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده و کاربردهای عملی این رویکردها در نظام‌های آموزشی ارائه گردیده است.