رابطه آرزوهای شغلی با خودكارآمدی تحصيلی در دانشجويان شهر واسط: نقش تعديل كننده عدالت آموزشی و خودكارآمدی تصميم­ گيری شغلی

چکیده

خودكارآمدی تحصیلی متغیری بسیار مهم برای موفقیت تحصیلی دانشجویان است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه آرزوهای شغلی با خودكارآمدی تحصیلی با توجه به نقش تعدیل­ كننده عدالت آموزشی و خودكارآمدی تصمیم­گیری شغلی در دانشجویان شهر واسط در عراق اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه های شهر واسط در عراق در بهار و تابستان سال 1403 (تابستان سال 2024) بودند. از جامعه آماری مورد اشاره، 250 نفر دانشجو به صورت در دسترس انتخاب و سپس به سه پرسشنامه آرزوهای شغلی (دانزیگر و همكاران، 2008)، پرسشنامه خودكارآمدی تحصیلی (میجلی و همكاران، 2000)، پرسشنامه عدالت آموزشی (گل­پرور، 1389) و پرسشنامه خودكارآمدی تصمیم ­گیری شغلی (بتز و همكاران، 1996) پاسخ دادند. داده ­های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی از طریق نرم افزار SPSS نسخه 26 تحلیل گردید. نتایح نشان داد، از هشت مولفه آرزوهای شغلی، عدالت آموزشی فقط رابطه امنیت و ثبات را با خودكارآمدی تحصیلی و خودكارآمدی تصمیم­ گیری شغلی نیز فقط رابطه شایستگی فنی و كاركردی را با خودكارآمدی تحصیلی تعدیل می­نمایند (05/0>p و 01/0>p). بر اساس یافته ­های مطالعه حاضر، نقش آرزوهای شغلی و عدالت آموزشی و خودكارآمدی تصمیم ­گیری شغلی برای خودكارآمدی تحصیلی دانشجویان، لازم است در محیط­های آكادمیك جهت موفقیت تحصیلی بیشتر دانشجویان مورد توجه قرار گیرند.