تحلیل کیفی تأثیر بازخوردهای توصیفی بر انگیزش یادگیری دانش‌آموزان دوره ابتدایی

چکیده

این مطالعه به بررسی تأثیرات کیفی ارزشیابی‌های مستمر بر اعتماد به نفس تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی در تهران پرداخته است. این پژوهش با استفاده از طراحی تحقیق کیفی و با بهره‌گیری از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته، به جمع‌آوری داده‌های عمیق از 23 دانش‌آموز دبیرستانی در تهران پرداخته است. شرکت‌کنندگان به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند تا اطمینان حاصل شود که تجربه کافی با ارزشیابی‌های مستمر دارند. داده‌ها تا رسیدن به اشباع نظری جمع‌آوری شدند و سپس مصاحبه‌ها به صورت دقیق رونویسی و با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی تجزیه و تحلیل شدند. کدهای اولیه استخراج شده و در نهایت در قالب کدهای محوری و مضامین اصلی گروه‌بندی شدند. تحلیل داده‌ها پنج مضمون اصلی را شناسایی کرد: تأثیرات مثبت ارزشیابی‌های مستمر، تأثیرات منفی، نقش معلمان، احساس موفقیت تحصیلی، و چالش‌های مرتبط با ارزشیابی‌های مستمر. تأثیرات مثبت شامل افزایش انگیزه و بهبود مهارت‌ها بود، در حالی که تأثیرات منفی به استرس و کاهش اعتماد به نفس اشاره داشت. نقش معلمان در ارائه بازخورد معنادار، در تقویت اعتماد به نفس دانش‌آموزان بسیار مهم بود. با این حال، چالش‌هایی مانند محدودیت زمانی و حجم کار نیز به عنوان عواملی که می‌توانند خودکارآمدی دانش‌آموزان را تضعیف کنند، شناسایی شدند. ارزشیابی‌های مستمر می‌توانند تأثیرات قابل توجهی بر اعتماد به نفس تحصیلی دانش‌آموزان داشته باشند، که این تأثیرات می‌تواند هم مثبت و هم منفی باشد. در حالی که این ارزشیابی‌ها می‌توانند با اجرای مؤثر انگیزه و یادگیری را تقویت کنند، اما ممکن است در صورت مدیریت نادرست، به استرس و کاهش اعتماد به نفس منجر شوند. معلمان نقش حیاتی در کاهش اثرات منفی با ارائه بازخورد سازنده و حمایتی دارند. این مطالعه بر لزوم اجرای متعادل ارزشیابی‌ها که نیازهای فردی دانش‌آموزان و رفاه روانی آن‌ها را در نظر می‌گیرد، تأکید دارد.