طراحی مدل عوامل موثر بر بهسازی منابع انسانی با رویکرد ساختاری تفسیری (مطالعه موردی: بیمارستانهای استان لرستان)
کلمات کلیدی:
منابع , انسانی, بهسازی , مدلسازی , ساختاری , تفسیریچکیده
هدف پژوهش حاضر طراحی مدل بهسازی نیروی انسانی در بیمارستانهای استان لرستان، میباشد. روش تحقیق، توصیفی پیمایشی است. به لحاظ نوع داده آمیخته میباشد. دادههای کیفی و کمی از طریق کتابخانه‌ای و میدانی جمع آوری شدند. جامعه آماری پژوهش 18 نفر از خبرگان و صاحبنظران دانشگاهی بودند، که با روش نمونهگیری گلوله برفی و براساس اصل کفایت نظری، انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته بود که روایی و پایایی آن‌ها مورد تأیید قرار گرفت. تحلیل دادههای کیفی از روش تحلیل محتوا و کدگذاری با استفاده از نرم افزار مکس‌کیو‌د‌ای و تحلیل دادههای کمی با استفاده از روش مدلسازی ساختاری تفسیری و استفاده از نرم افزار متلب انجام شد. نتایج پژوهش در قالب الگوی طراحی مدل بهسازی نیروی انسانی در بیمارستانهای استان لرستان در 5 سطح ارائه شد. در نظام بهسازی کارکنان بیمارستان‌ها توصیه‌های اجرایی عبارتند از باز طراحی فرایند کارآموزی با توجه به تغییر نیازها و تغییر سریع فناوری طراحی مجدد سازوکارهای سنجش و یادگیری و نهادینه‌سازی فرهنگ ارزشیابی، باز طراحی نظام ارزیابی عملکرد، سیستم حقوق و دستمزد و پاداش، افزایش تعلق سازمانی و تمهید فرایندهایی برای تطبیق اهداف فرد و سازمان.
دانلودها
مراجع
Boselie PAM, Veld J, Harten Van J. Management public on review management resource. Management Public and Research Administration. 2021;23(4):483-500. doi: 10.1080/14719037.2019.1695880.
Zainol NU, Kowang TO, Hee OC, Fei GC, Kadir BB. Managing Organizational Change through Effective Leadership: A review from Literature. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences. 2021;11(1):1-10. doi: 10.6007/IJARBSS/v11-i1/8370.
Ahmadi O, Kamalian A-R, Yaqoubi N, Ghasemi M, Jalali SS. Designing a model for improving the performance of employees in the Ministry of Interior with the foundation's data approach. Scientific-Research Quarterly of Resource Management in the Police Force. 2017;9(16):101-14.
Moqrab Elahi M, Jafari M. Explaining the methods of training employees based on the approach of training and improving human resources. Specialized Quarterly Journal of Government Managers' Thought. 2022;4(13):20-.
Mossadeq-Rad AM, Esfahani P, Afshari M. Strategies to increase the efficiency of Iranian hospitals: a regional review. Journal of Jihad University Health Sciences Research School. 2017;18(1):7-21.
Apornak A, Raissi S, Keramati A, Khalili-Damghani K. Optimizing human resource cost of an emergency hospital using multi-objective Bat algorithm. International Journal of Healthcare Management. 2021;14(3):873-9. doi: 10.1080/20479700.2019.1707415.
Kishvari M, Shirdel A, Taheri Mirquaid M, Yousefi A. Challenges of optimal human resource management in hospitals: a qualitative study. Journal: Qualitative Research in Health Sciences. 2017;7(4):349-60.
Ibukun T, Pérotin V. Employee empowerment, equality plans and job satisfaction: an empirical analysis of the demand-control model. Journal of Participation and Employee Ownership. 2023. doi: 10.1108/JPEO-10-2022-0014.
Ahuja V, Yang J, Shankar R. Study of ICT adoption for building project management in the Indian construction industry. Automation in Construction. 2009;18(4):415-23. doi: 10.1016/j.autcon.2008.10.009.
Okochi K, Ateke BW. Employee empowerment: A strategy for optimizing employee performance. Nigerian Journal of Business and Social Review. 2020;11(2):125-37.
Aguinis H, Beltran JR, Cope A. How to use generative AI as a human resource management assistant. Organizational Dynamics. 2024;53(1):101029. doi: 10.1016/j.orgdyn.2024.101029.
Doldi A, Mozesi A, Gurji MB. Designing a human resources improvement model based on cloud computing (case study: Tejarat Bank). Science and Techniques of Information Management. 2023. doi: 10.22091/stim.2023.9683.1980.
Jalali L, Jafari M. The mediating role of human resource improvement in the relationship between knowledge management and teachers' job performance. Education Management and Perspectives Quarterly. 2022;4(3):1-17.
Sunahwati ES, Maarif MSA. Human Resources Development Policy as a Strategy for Improving Public Organizational Performance. JKAP (Jurnal Kebijakan dan Administrasi Publik). 2019;23(1):50-62. doi: 10.22146/jkap.37957.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 Mohammad Farid (Author); Batoul Faghiharam (Corresponding author); Mohsen Arefnezhad, Nahid Shafi'i (Author)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
