بررسی تأثیر نظریه یادگیری خودراهبر بر تدوین برنامههای درسی جامع
Keywords:
Self-Directed Learning, Comprehensive Curricula, Intrinsic Motivation, Self-Regulation, Critical ThinkingAbstract
این مقاله به بررسی تأثیر نظریه یادگیری خودراهبر بر تدوین برنامههای درسی جامع میپردازد. با استفاده از روش تحلیل توصیفی، ابتدا تاریخچه و مفاهیم اصلی نظریه یادگیری خودراهبر مورد بررسی قرار گرفت. سپس تأثیرات این نظریه بر طراحی برنامههای درسی، نقش معلمان، و فرآیند یادگیری دانشآموزان تحلیل شد. یافتهها نشان میدهد که برنامههای درسی مبتنی بر یادگیری خودراهبر میتوانند به افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی، و توسعه مهارتهای تفکر انتقادی و حل مسئله کمک کنند. همچنین، معلمان در این برنامهها باید به عنوان تسهیلگران و راهنمایان عمل کنند. این مقاله همچنین به چالشها و فرصتهای پیادهسازی این نظریه در محیطهای آموزشی اشاره دارد. در نهایت، پیشنهاداتی برای تدوین برنامههای درسی جامع و پژوهشهای آینده ارائه شده است.