سنجش میزان آگاهی معلمان استان گلستان از علائم و علل اضطراب ریاضی در دانش‌آموزان

چکیده

پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان آگاهی معلمان استان گلستان از علائم و علل اضطراب ریاضی دانش­آموزان انجام شد. این تحقیق، به بررسی میزان تاثیر خودآگاهی معلمان بر میزان شناخت آنان بر علل و عوامل اضطراب ریاضی در دانش­آموزان خود و میزان تاثیر متغیر­های جامعه­شناختی جنسیت، سابقه تدریس، مدرک تحصیلی، مکان تدریس، وضعیت معلمی و مقطع تدریس آنان بر میزان این آگاهی پرداخته است. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعة آماری این تحقیق کلیه معلمان استان گلستان بود که در سال 1403-1402 مشغول به خدمت بودند. از روش خوشه­ایی، نمونه­ای به تعداد 187 نفر برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با نظر متخصصان حوزة آموزش ریاضی تأیید شد و پایایی آن با ضریب آلفای کرانباخ مربوط به 18 سوال پنج درجه­ایی پرسشنامه برابر،86/0 و برای 18 سوال چهار درجه­ایی پرسشنامه برابر 79/0 تعیین گردید. تحلیل داده­ها با استفاده از  نرم­افزار SPSS26  و شاخص­های آمار توصیفی (درصد فراوانی، میانگین و انحراف­معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی تک­نمونه­ایی، تی مستقل، همبستگی و تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر) انجام شد. یافته­های پژوهش نشان­داد که میزان آگاهی معلمان استان گلستان از علائم و علل اضطراب ریاضی در دانش­آموزان با میانگین 85/2 و سطح معنا­داری 000/0 ، بالاتر از میانگین نظری جامعه (75/2) است. هم­چنین تفاوت معناداری در میانگین گروه­های مربوط به متغیرهای سابقه تدریس، مقطع تدریس و مدرک تحصیلی، به ترتیب با سطح معنا­داری 049/0، 000/0 و 003/0،  مشاهده شد. از نظر معلمان اضطراب ریاضی در کلاس­های درس وجود دارد و اضطراب معلمان نقشی در ایجاد آن در دانش­آموزان ندارد و اضطراب ریاضی والدین تاثیر بسزایی بر اضطراب ریاضی فرزندان­ دارد. هم­چنین، بین مقیاس"خودادراکی معلمان از اضطراب ریاضی" و مقیاس"پاسخ معلمان به دانش آنان در رابطه با علائم اضطراب در دانش­آموزان" رابطه ضعیف اما معناداری وجود دارد  (0.03= p، 0.151=r) اما رابطه­ای بین خودادراکی معلمان با مشاهده آنان از اضطراب ریاضی و پاسخ آنان به علل اضطراب در دانش­آموزان یافت نشد.